Mijn eerste dagen in Malta

Hallo allemaal,

Hier een verslag van de eerste dagen in Malta.

Na een gezellige vrijdagavond met al mijn vriendinnetjes was het zaterdagmorgen tijd om te vertrekken naar Eindhoven. Helaas verliep mijn reis niet bepaald vlekkenloos. Er klopte iets niet met mijn boarding pass dus dat moest op het laatste moment nog aangepast worden. Afscheid nemen en beseffen dat je toch echt weg gaat is wel lastig, dus daar kwamen wat traantjes bij kijken. Gelukkig kwam er een meisje naar me toe die dacht dacht dat ik bij haar in het hotel verbleef waar zij een half jaar stage gaat volgen. Dat klopte niet maar we moesten toch beide alleen reizen naar Malta dus besloten we samen te gaan en dat maakte het een stuk makkelijker. Na een half uur wachten bij de gate werd er omgeroepen dat ons vliegtuig was geland in Niederrhein (Weeze, Duitsland). Alle passagiers verzamelden bij de bussen, die uiteindelijk pas na een half uur kwamen. Na een uur rijden kwamen we eindelijk in Niederrhein aan. Daar bleek dat we nog een uur moesten wachten tot we zouden opstijgen. Helaas duurde dat nog 2 uur. Dat maakte in totaal 4 uur vertraging. Phoephoe!

In het vliegtuig heb ik eigenlijk alleen maar geslapen. Ik zat heel toevallig naast mensen uit Halen (Roermond) en gelukkig ving ik het laatste half uur vliegen een gesprek op. Een man aan de andere kant naast me vertelde over zijn bedrijf in Malta. Hij kreeg de kans om hier voor zichzelf te beginnen en woonde hier nu al 13 jaar. Hij gaf me zijn kaartje omdat ik vroeg naar het paardrijden op het eiland. Als ik interesse had moest ik bellen en zou zijn dochter mij ophalen om in Golden Bay te gaan rijden.

Eindelijk geland naar 3 uur vliegen. Het was al donker en ik was niet voorbereid op wat er ging komen. Gelukkig stond er iemand van de EF organisatie die wist van mijn vertraging. Ik moest nog een uur wachten op mijn taxi en op een andere vrouw die ook rond die tijd geland was. De chaffeur bracht mij naar mijn gastgezin in Pembroke. Moe maar blij dat ik er was werd ik ontvangen. Ik had enorme honger, maar gelukkig had ze nog wat avondeten over. Onder het eten heb ik mijn Zweedse kamergenootjes ontmoet. Toevallig zijn ze beide 19, maar ze zijn hier al sinds september en vertrekken pas in mei. Maar 9 maanden lijkt me toch een beetje lang voor zo een klein eiland. Ze vroegen me mee om de volgende dag naar Gozo te gaan. Dat is een zustereiland van Malta.

S avonds hebben we nog een film gekeken en toen heb ik ook mijn andere kamergenootje ontmoet. Een vrouw (eigelijk meer een meisje) uit Colombia van 32 jaar. Ze spreekt in vergelijking met de rest heel moeilijk Engels. Maar ze is aardig dus dat scheelt. Ik was alleen doodmoe dus ben optijd naar bed gegaan.

De volgende morgen ben ik weer vroeg opgestaan om te ontbijten. Ze zijn hier heel (lees: ONTZETTEND) gelovig. Elke zondag gaan ze om 9u naar de kerk. Soms ook op zaterdag. Bijna niemand ontbijt hier, dus ik zat alleen met mijn gastmama aan tafel. De andere meisjes eten danootjes als ontbijt... oké dan! -.-' Even met haar gepraat en ze is echt super lief. Ze heeft lunch voor ons gemaakt en is daarvoor speciaal naar de bakker gegaan. Gelukkig houden de Zweedse meisjes er ook van om uit te slapen als het kan dus dat is handig.

Rond 11u zijn we naar de EF school gelopen. Het is maar 10 minuten lopen naar school. Terug is een ander verhaal. Dan moet ik alle heuvels op...
Bij de school stond een meisje uit Duitsland op ons te wachten. Blijkbaar zou er ook nog een jongen meegaan maar hij had een kater van de dag ervoor. We hebben de bus gepakt, wat helaas door alle heuvels en smalle, kronkelachtige weggetjes een uur rijden was. Gelukkig was de veerboot naar Gozo gratis. Er was een festival daar, waar we niks van wisten, maar later achter kwamen.

Toen we van de veerboot stapten hebben we de sightseeing bus gepakt. Deze rijdt naar alle leuke en speciale plekjes op het eiland. We hebben enorm veel gezien. Ik heb meer dan 200 foto's gemaakt dus dat zegt genoeg. We hadden niet heel veel tijd, maar wilden persé naar 'the Azure Window'. We zijn daar dus uitgestapt en een paar uurtjes gebleven. Voor een paar euro kon je met een vissers bootje het water op en langs de rotsen varen. Het water is hier zo helder dat je op sommige plekken de bodem kan zien. De zon scheen de hele dag en we hadden dus geluk, de zon reflecteert in het water en het water lijkt dan fel blauw. Dat is nogal wat anders dan dat vieze grijze zeewater in Nederland. Ook is er een uitgesneden rots van 35 meter boven het water. Een soort van boog. Er waren een paar gekke Italianen die van de rots zijn gesprongen, levensgevaarlijk. Daar waag ik me niet aan. We hebben daar nog wat foto's gemaakt en toen zijn we terug naar de bus gegaan. Helaas liep die gedachte anders. Blijkbaar heeft iedereen op hetzelfde moment gedacht 'let's go home'. Dus heel Gozo stond vast in de file. Serieus bij elk kruispunt was het aanschuiven. Ik hoorde later die avond dat het was omdat dat muziek festival daar was (niks van gezien). Heel Malta zal wel daar zijn geweest. Het laatste stuk moesten we helaas lopen naar de veerboot, omdat de bus geen andere weg meer wist door de drukte.. De veerboot hebben we dus ook nog gemist. Ellendeeeeee! Uiteindelijk waren we om 9u thuis. Gelukkig had onze gastmama ons eten warm gehouden in de oven. Ik denk dat ik nog nooit zo'n honger heb gehad... ik bedoel eten om half 10 's avonds! Ik ben optijd gaan slapen want de volgende dag moest ik om 8.45u op school zijn.

De eerste schooldag startte een beetje anders dan gewend. Ik moest als enigste zo vroeg op omdat de rest pas om 14u les had. Ik wilde naar binnen lopen voor ontbijt maar er was niemand. Ik wist niet dat de basisscholen hier al starten om 7.30u en uit zijn om 13.30u. Ik heb toen maar 'ingebroken' in de keuken en mijn eigen ontbijt gemaakt.

Op school werden we ontvangen door de directeur en nog voor de introductie begon ben ik gaan vragen waar ik met dolfijnen kan zwemmen. Gelukkig gaat dat het hele jaar door dus dat zal wel volgende week een keertje gebeuren. Happy me :D

De directeur vertelde over Malta en Gozo en natuurlijk over de school. We kregen een rondleiding door Paceville. Dit is een plek in St Julians waar de meeste jongeren bij elkaar komen. Hier is onze school ook gelegen. Het is best modern en er is een bioscoop, een bowlingbaan, een fitnessclub, restaurantjes en natuurlijk de discotheken. Heel gezellig en een hele andere kant van het eiland. Om 13.40u startte mijn les 'vocabulary' waar ik al snel door had dat er een Nederlands meisje naast me zat. Ze komt uit Eindhoven en is hier voor 3 maanden. Helaas is het lastig om dan Engels tegen elkaar te praten dus al snel vloeiden de Nederlandse woordjes. Na de eerste les had ik nog van 15u tot 17u les samen met mijn klas. Er zitten veel Fransen in mijn klas en ze doen soms niet eens de moeite om Engels te praten, haha.

Na mijn eerste dag was ik eigenlijk doodmoe. Ik ga al sinds juli niet meer naar school en ben een lange dag als deze niet meer gewend. Maar al bij al een goede eerste schooldag.

Ik besef nu wel dat het omschakelen naar Engels heel snel gaat. Ik heb serieus 2,5u gedaan over dit bericht te typen. Ik typ steeds alle voegwoorden in het Engels en komt er dan later achter dat het niet klopt. Best raar dat je zo snel went aan een taal.

Morgen weer een nieuwe dag. Helaas weer een vroege dag die start om 9.20u maar gelukkig maar tot 14u.

Snel weer meer informatie

Liefs Lieke ♡♥

PS: skypen kan altijd, stuur een berichtje via Fb, mail of whatsapp.